باغ پرندگان مشهد

باغ پرندگان مشهد

صنعت گردشگری مشهد هر روز در حال توسعه و پیشرفت است . با رشد گردشگری ، تور مشهد ، هر روز دلچسب تر و جذاب تر می شود . هرچند در اکثر موارد زیارت بارگاه امام رضا (ع) هدف اصلی گردشگران این شهر است  اما در کنار آن ، تفریحات در مشهد در رضایتمندی گردشگران از سفرشان بسیار تاثیر گذار است . یکی از جالبترین جاذبه های مشهد ، باغ پرندگان مشهد است . این باغ به تازگی افتتاح شده است و بسیار  مورد توجه قرار گرفته است .

باغ پرندگان در مشهد

 باغ پرندگان مشهد ، نخستین باغ پرندگان در شرق کشور در منطقه تجاری گردشگری سپاد مشهد افتتاح شده است .  این باغ پرندگان که از دیدنی های مشهد است با هماهنگی اداره‌ کل دامپزشکی و محیط زیست خراسان رضوی در منطقه سپاد به بهره‌برداری رسیده است . مساحت باغ پرندگان را ۵ هزار متر مربع ست و کلنگ احداث این باغ در تاریخ ۲۰ تیرماه سال ۱۳۹۳ بر زمین زده شد که طی گذشت چند ما اکنون شاهد فعالیت و ارایه خدمات آن به زائران و مجاوران امام رضا (ع) هستیم . در  این باغ شرایط استانداردهای جهانی برای نگهداری از پرندگان را در نظر گرفته و با توجه به اینکه برخی پرندگان مخصوص فصل سرما ، برخی در فصل گرما و مواردی هم پرنده آبزی در باغ وجود دارد ، در نتیجه شرایط نگهداری آنان نیز مطابق با استاندارهای جهانی در نظر گرفته شده است . ۶۰ درصد از پرندگان به صورت آزاد و ۴۰ درصد باقی مانده به علت کمیاب بودنشان در اتاقک هایی مجهز و زیبا نگهداری می شوند .

باغ پرندگان مشهد

در باغ پرندگان مشهد انواع پرندگان کمیاب و نادر ایرانی و آسیایی و همچنین پرندگانی از کشورهای آفریقایی موجود می باشد و به منظور اطمینان از سلامت پرندگان ، تیم‌های متخصص پزشکی به صورت مستمر در باغ حضور دارند تا از سلامت پرندگان اطمینان حاصل کنند . ۶۰ الی ۱۰۰ گونه و به عبارتی ۶۰۰ الی ۷۰۰ پرنده در این باغ زندگی می کنند که جهت گسترش آن برنامه ریزی های لازم صورت گرفته است . علاوه بر انواع و اقسام پرندگان کمیاب و نادر ایرانی پرندگانی از کشور آفریقا نیز برای زندگی به این باغ آورده شده اند . این باغ یکی از جاهای دیدنی مشهد است .

باغ پرندگان مشهد

موزه مردم‌شناسی قوچان

موزه مردم‌شناسی قوچان

موزه مردم‌شناسی قوچان (موزه قوچان) موزه‌ای در شهر قوچان و از موزه های مشهد است ,مساحت موزه حدود ۳۰۰ متر مربع است . موزه مردم‌شناسی قوچان شامل بخش‌های مختلفی چون موسیقی سنتی، کُشتی چوخه، چاروق دوزی، گلیم بافی، مراسم ازدواج عشایر، آهنگری و گله‌داری است. در سال ۱۳۵۵ این موزه ابتدا به عنوان رستوران شهرداری در قوچان احداث شد و در سال ۱۳۶۷ به سازمان میراث فرهنگی واگذار شد.  در سال ۱۳۷۶ موزه مردم شناسی

بنیان‌گذاری شد و در سال ۱۳۸۵ دوباره ساماندهی شد و از سوی شهرداری به اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری واگذار شد. موزه مردم‌شناسی قوچان مکانی برای معرفی غنای فرهنگی – تاریخی و جلوه‌هایی از مردم‌شناسی این منطقه مشهد است که اشیاء آن در فضای موزه به نمایش درآمده است.  موزه به دو بخش مردم شناسی و عکس و اسناد و مکتوبات تقسیم می‌شود  که از جمله می‌توان به نمایش مدل‌های انسانی زن و مرد با لباسهای بومی، پوشاک محلی، آثار هزاره اول پیش از میلاد، ظروف مختلف، قرآن‌های خطی، مکتوبات و عکس‌های قدیمی از وضعیت قبلی قوچان اشاره کرد. این موزه از جاهای دیدنی مشهد است که بهتر است به شما پیشنهاد میکنیم  در تور مشهد از آن بازدید کنید .

موزه مردم‌شناسی قوچان

بخشهای مختلف موزه مردم‌شناسی قوچان:

گلیم بافی :

گلیم بافی از دیگر هنرهای قوچان است که در این موزه به نمایش در آمده است که در آن گلیم بافان هنرمند به بافت این زیر انداز زیبا سرگرم اند.در قوچان برای بافت گلیم عموما از دارهای افقی و عمودی استفاده می‌کنند. ابزار کار گلیم بافان قوچانی که عمدتا زنان می‌باشند مرکب اند از دفتین ، کاره و قیچی. در بافت گلیم از نخ پشمی استفاده می‌شود. گلیم بافان بیشتر از نقوش ساده‌ی هندسی و گاهی حیوانی و گیاهی  استفاده می‌کنند .

کشتی با چوخه:

این بخش مربوط به کشتی چوخه است که یکی از انواع کشتی پهلوانی است که از شهر قوچان آغاز شده  و در شمال خراسان رواج دارد. در مناسبت‌های مختلف مثل جشن‌ها و گردهمایی‌های قومی این کشتی نیز برگزار  می‌گردد. در این کشتی حریفان آستین‌های پیراهن و پاچه‌های شلوارشان را اصطلاحا ور می‌مالانند و به مصاف یکدیگر می‌روند. جوایزی مثل  یک راس گوسفند یا بز، وجه نقدی ، کله قند ، لوازم خانگی  به فرد برنده اهداء می‌گردد . امروزه این کشتی بین مردم چناران ، قوچان، کلات، و درگز طرفداران بسیاری دارد. همچنین در سایر مناطق استان خراسان رضوی نظیر شهرستان فریمان گرفتن این نوع کشتی مرسوم است.

موسیقی سنتی:

این بخش از موزه مربوط به موسیقی محلی نواحی در شمال خراسان است که برگرفته از باورها و اعتقادات قومیت‌های متفاوت در طول تاریخ بوده و می‌توان آن را در چهار نوع: مقامی کرمانجی، مقامی ترکی، موسیقی فارسی برری و تحلیل نمود.که تنها کرمانجی، ترکی و فارسی میان اهل قوچان رایج است. همچنین سازهای رایج در موسیقی مقامی این خطه شامل دوتار، کمانچه ، قوشمه ، نی ، دهل و سرنا است . از مقام‌های رایج در قوچان می‌توان به مقام لو، طرقه، اله مزار ، هرای، امانه سوز، سردار عوض خان و رشید خان ، نوایی ، بیات گریلی، قره دلی و قره چه بایر اشاره کرد.

چاروق دوزی:

چاروق دوزی از جمله قدیمی‌ترین مشاغل است که دریکی از غرفه‌های موزه به نمایش در آمده اند. صنعتگران چاروق دوز قوچانی در دوخت این گونه پای افزارها از چنان تبحری برخوردارند که شهرت شان در سراسر استان زبانزد است. چاروقها انواع و اشکال گوناگونی دارند. رویه‌ی چاروق‌ها از چرم طبیعی ساخته شده و سطح آن را توسط نخ‌های الوان با نقوش ساده هندسی تزیین می‌کنند.ابزار چارقدوز متنوع و با کاربری‌های خاص می‌باشند که از میان آنها می‌توان از قیچی ، گزن، میخ کفاشی، چکش ، سوزن‌های ویژه و نخ‌های الوان یاد کرد.

موزه مردم‌شناسی قوچان

ازدواج عشایر:

این بخش مربوط به آداب و رسوم ازدواج عشایر است ,تنوع رنگ پوشاک، مسابقه‌ی کشتی، اسب دوانی، رقص چوب (چوب بازی) ، نواختن ساز و دهل توسط عاشق‌ها و نیز رسومی است که طی دو روز مراسم عروسی کردهای عشایر خراسان برگزار می‌شود   سایر مراسمات حنابندان، رقص چوب، اسب دوانی، نار زند که در آن برادر گفته‌ی داماد چند تکه قند را به داماد داده و داماد سعی می‌کند دو تکه قند را از روبرو به شانه‌های عروس بزند. پا زدند که اصطلاحا به توقف عروس و پیاده شده او از اسب در برابر منزل داماد اطلاق می‌شود و پختن آبگوشت ودادن انعام به داماد ,می باشد .

گله داری:

این بخش مربوط به گله داری عشایر می‌باشد,قوچان به خاطر  داشتن کوهستانهای سرسبز و خرم مثل شاه جهان، آق کمر، سنجربیک، پلته کاه ، زیلان، گلول  و بهره مندی از چراگاههای طبیعی بی نظیر، منطقه ای مناسب برای گله داری و دامداری به شمار می‌رود. شغل منحصر عشایر در این مناطق دامداری است . دامداران علاوه بر استفاده از گوشت احشام از پوست دباغی شده‌ی آنان پوستین‌های گرم و زیبایی می‌دوزند .

موزه مردم‌شناسی قوچان

آهنگری :

آهنگری یکی از مشاغل تاریخی جوامع انسانی استصنعتگر آهنگر انواع مصنوعات آهنی نظیری بیل، کلنگ ، تیشه ، میخ ، گاو آهن ، چهار شاخ، چاقو ، زنجیر ، چهار شاخ انبر، و قیچی‌های گوناگون را می‌سازد. این بخش از موزه به صنعت آهنگری و ابزار و وسایلی که در آهنگری مورد استفاده قرار می‌گیرند ارتباط دارد .

موزه مردم‌شناسی قوچان

در گذشته بیش از ۳۰ اثر خطی، تعدادی خمره قدیمی، و بسیاری اشیای تاریخی در این موزه قرار داشت که پس از ساماندهی دوبارهٔ موزه در سال ۱۳۸۵ از این موزه برداشته شد. دیگر اشیا به انبار میراث فرهنگی شهرستان منتقل شده‌اند . آدرس موزه مردم‌شناسی قوچان : قوچان – میدان آزادی